วัยแสบสาแหรกขาด โครงการ 2

คืนนี้กรไปหานพลักษณ์ที่บ้านคนเดียว แม่ถามว่าทำไมมาคนเดียวทรายเป็นอะไรไปหาหมอหรือยังกรบอกว่าไม่เป็นอะไรมาก พักสักหน่อยก็น่าจะดีขึ้น

นพลักษณ์เปิดฉากถามว่าความวุ่นวายต่างๆนานา โปรเจกต์ผุดขึ้นเป็นดอกเห็ดมาจากทรายใช่ไหม กรบอกว่าไอเดียตนทั้งนั้น ไม่เกี่ยวกับทรายเลยจริงๆ

นพลักษณ์อ้างว่าไม่ใช่ตนคิดคนเดียว คนทั้งโรงเรียนเขาก็คิดกันอย่างนั้น ความจริงจะเป็นอย่างไร คนเขาไม่สนใจ พอมีโปรเจกต์พิเศษๆขึ้นมา คนก็มองว่าเป็นความคิดทรายทั้งนั้น ย้ำว่า “เพราะทรายเป็นเมียเรา”

“ถ้าผมให้ทรายลาออก ทุกคนน่าจะพอใจนะครับ” กรโพล่งออกไปด้วยความไม่พอใจและสงสารทราย

“คนอื่นแม่ไม่รู้...แต่ก็น่าจะเป็นวิธีที่ดีที่สุด” นพลักษณ์แววตาดีใจแว่บขึ้นมา แต่พูดนิ่งๆหนักแน่นแล้วเดินเข้าบ้านไป กรมองแม่แล้วคิดตัดสินใจบางอย่าง

กรไปบอกทรายให้ลาออก บอกว่าตนรู้เรื่องที่แม่คุยกับทราย ตนเป็นคนเสนอเองว่าให้ทรายลาออกเดี๋ยวนี้เลย ทรายงงมากถามว่ามันเกิดอะไรขึ้น

กรถามว่าต้องให้ตนพูดอีกหรือว่าเราเพิ่งสูญเสียอะไร ตำหนิตัวเองว่าตนผิดเองที่ให้ทรายทำงานมากเกินไป พอแต่งงานแล้วตนก็น่าจะให้ทรายเลิกทำงานไปเลย

ทรายอ้างว่างานทุกเคสกำลังไปในทางที่ดีขึ้น ตนยังต้องช่วยพวกเขาอีกสักพัก แต่กรอ้างว่าตนมีทั้งครูป้อง ครูพรรณี ครูน้อย และชิชาก็คอยดูแลอยู่ทรายไม่ต้องห่วง ทรายอ้างว่าพวกเขาช่วยได้เพียงบางส่วน กรก็ว่าจะเปิดรับครูคนใหม่ ทรายมีเพื่อน รุ่นพี่คนไหนที่แทนได้ให้แนะนำมาเลย ทรายติงว่าคนใหม่มาแทนก็ต้องส่งต่องาน ให้ข้อมูลให้คำปรึกษาอยู่ดี

“ทราย! ตกลงคุณจะไม่ยอมลาออกใช่ไหม”กรเสียงดังอย่างขัดใจ

“แล้วถ้าทรายไม่ใช่ “เมีย” คุณ ทรายจำเป็นต้องลาออกไหมคะ?” ทรายสวนเสียงแข็งแววตาเจ็บปวดทำให้กรรู้ว่าทรายไม่ยอมจริงๆ

สักทองกับน้ำทิพย์อยู่ในห้องนอนที่ติดกัน ได้ยินสองคนโต้เถียงกัน ต่างฟังด้วยความเป็นห่วง

ทรายถามอย่างทำใจไม่ได้ว่าตนยอมลาออกตามที่คุณแม่ต้องการแล้วยังไม่พอหรือ กรเสียงอ่อนลงว่าตนเข้าใจ แล้วย้ำว่า “หมดเทอมนี้เท่านั้นนะ แต่ผมขอให้คุณเป็นแค่ที่ปรึกษา ไม่ต้องลงมือทำอะไรเอง”

ทรายยังไม่ยอมอยู่ดีเพราะปัญหาของเด็กเป็นเรื่องละเอียดอ่อน กรขอเจอกันครึ่งทางได้ไหม บอกว่าตนเป็นห่วง ไม่อยากให้การที่ทรายเป็นเมียตนทำให้ทรายต้องเดือดร้อนหรือลำบาก ย้ำว่า

“แค่เทอมนี้นะทราย หมดเทอมนี้ผมจะดูแลคุณเอง”